Wat houdt het co-ouderschap in en hoe werkt het in de praktijk? Een veelvoorkomende misvatting rondom het co-ouderschap
De term “co-ouderschap” is bijna niet meer weg te denken in de hedendaagse familierechtspraktijk. Toch bestaat er verwarring over wat het co-ouderschap precies inhoudt. Vaak wordt gedacht dat het co-ouderschap gelijk staat aan de gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag na een scheiding. Hoewel het klopt dat het gezag na de scheiding doorgaans door beide ouders wordt voorgezet, betekent dit niet dat er dus sprake is van co-ouderschap. Wat houdt het co-ouderschap dan wel in? En hoe werkt het in de praktijk?
Wat houdt het co-ouderschap in?
Het co-ouderschap verwijst naar een zorgregeling waarbij beide ouders de feitelijke verzorging en opvoeding van hun kind(eren) ongeveer gelijk verdelen. Bij co-ouderschap verblijft het kind na een scheiding afwisselend bij een van de ouders. Hoe deze verdeling precies wordt ingevuld kan verschillen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat de kinderen gedurende een week om en om bij een van de ouders verblijven, dat er halverwege de week wordt gewisseld, of dat de kind(eren) de even- en oneven weken wisselen. Om van co-ouderschap te spreken is het van belang dat het kind(eren) minimaal 156 dagen van elk kalenderjaar bij beide ouders doorbrengt.
Beide ouders hebben bij een co-ouderschap gelijke rechten en plichten. Beslissingen over de dagelijkse zorg en opvoeding worden in overleg gemaakt. Dit vereist niet alleen een goede samenwerking en duidelijke afspraken tussen ouders, ook de bereidheid tot een goede onderlinge communicatie speelt hierbij een belangrijke rol.
Hoewel de term co-ouderschap als veelvoorkomende term bij scheidingen wordt gebruikt, wordt het co-ouderschap niet officieel erkend in de wet.
Het co-ouderschap in de praktijk
Een veelvoorkomende misvatting rondom het co-ouderschap is dat de alimentatieverplichting komt te vervallen in geval er wordt gekozen voor een co-ouderschap. De verzorging van de kinderen wordt immers evenredig verdeeld, dan heeft mijn ex-partner toch ook geen alimentatie meer nodig? Dit is echter niet het geval.
Hoewel de zorg voor de kinderen middels een co-ouderschap door beide ouders gezamenlijk wordt gedeeld, betekent dit niet dat de verplichting tot het betalen van kinderalimentatie komt te vervallen. Het eventuele recht op kinderalimentatie wordt conform de wet immers gebaseerd op de behoefte van de kinderen en de draagkracht van de ouders. Als uitgangspunt geldt daarbij dat de huishoudelijke situatie bij beide ouders gelijk moet zijn. Dus, ongeacht of de opvoeding grotendeels gezamenlijk wordt gedaan, de verplichting tot het betalen van kinderalimentatie wordt gebaseerd naar evenredigheid van inkomen van de ouders.
Mediation als oplossing bij spanningen
Niet elke scheiding leent zich voor een co-ouderschap. Afhankelijk van de bereidheid tot communicatie en samenwerking tussen ex-partners kan een co-ouderschap een succes worden.
Om een co-ouderschap zo optimaal mogelijk te laten verlopen, is het van belang dat onderlinge afspraken tussen ouders concreet worden vastgelegd. Belangrijke afspraken kunnen betrekking hebben op onder andere de financiële verdeling, de kinderen verblijven immers nagenoeg evenveel in beide huishoudens, de regels ten aanzien van de een maximale woonafstand en breng- en ophaaldagen, maar vergeet natuurlijk ook niet de afspraken rondom verjaardagen en vakantiedagen die elk jaar weer terug komen.
Komen jullie als co-ouders niet vooruit en wordt de uitvoering van jullie co-ouderschap voortdurend belemmerd door onderliggende spanningen? Wellicht biedt mediation een oplossing.
Heeft u vragen over het co-ouderschap? Of zoekt u hulp van een ervaren mediator en/of advocaat in complexe echtscheidings- en familiezaken? Neem contact op met ons kantoor. Bij Skrotzki van Bree & Cremers Advocaten helpen we graag bij het vinden van een duurzame oplossing. Ons kantoor is bereikbaar via info@sbc-advocaten.nl of 085 – 0763185.
